Autorijden is net communiceren
Ergernis in het verkeer…
Tijdens mijn vakantie begaven we ons in een huurauto in het buitenlandse verkeer. Met verwondering keek ik naar de actie en reactie van weggebruikers en ik zag steeds meer verschillen tussen diverse automobilisten. Zo ontdekte ik de metafoor tussen weggebruik en communicatie binnen een team en besloot die verder te onderzoeken.
Non-verbale communicatie
Weggebruik zou je kunnen zien als non-verbale communicatie. Niet alleen het je vervoeren met een auto, maar natuurlijk ook per fiets of de ‘benenwagen’. Volgens Wikipedia is non-verbale communicatie de uitwisseling van boodschappen zonder woorden, met niet-talige signalen of tekens. Het is volgens hen een ruimer begrip dan slechts lichaamstaal.
Een groot deel van onze informatie wordt non-verbaal overgedragen. Verschillende onderzoeken hiernaar worden vrij ongenuanceerd geïnterpreteerd en gedeeld op internet. Daarom wil ik mij hier niet wagen aan het noemen van een percentage. Het zou te kort door de bocht zijn omdat er veel invloeden van invloed zijn op communicatie en overtuigingskracht. Dit neemt niet weg dat non-verbale communicatie en lichaamstaal een grote impact hebben op samenwerking. Groter dan we ons vaak bewust zijn.
Verschillend perspectief en eigen stijl in communicatie
In het verkeer merken we verschillen in stijl beter op, omdat we –behalve toeteren met de claxon- simpelweg niet veel verbale communicatie hebben. Welke verschillen in communicatie zien we dan zoal in het verkeer?
Invloed van situatie of persoonlijkheid
Verschillende stijlen om je in het verkeer te bewegen, komen voort uit de specifieke situatie. Of je haast hebt omdat je vrouw aan het bevallen is, of je gaat met je gezin een dagje relaxt naar het strand, is beide bepalend voor je manier van autorijden, fietsen of lopen.
Toch is naast die omstandigheden ook je persoonlijkheid van invloed. Dit zien we terug in persoonlijke stijlverschillen:
- Een hoog of juist laag tempo kan een natuurlijke neiging zijn.
- Je aandacht gaat automatisch naar andere weggebruikers of juist naar jezelf toe. Je ziet dan mensen respectievelijk wel richten op de ander of juist niet om zich heen kijken, maar de aandacht bij hun eigen gedachten hebben.
- Sommigen zijn gericht op veiligheid, voorzichtigheid en zorgvuldigheid, terwijl anderen stevigheid en kracht uitstralen op de weg.
- Andere uitersten die van nature kunnen verschillen, is de neiging om comfortabel en praktisch te willen vervoeren of juist uit te gaan van status, zichtbaarheid en esthetiek.
- Kies je voor duurzaamheid en milieubewust rijden of voor een goedkope auto?
Zoals je misschien merkt, komen de verschillen voort uit andere behoeften, uit andere basisnormen en nog dieperliggende drijfveren. Bovenstaande tegenstellingen herken je in teamsamenwerking ook terug. Mensen met verschillend stijlen, stralen wat anders uit.
Dit bepaalt niet alleen de manier van rijden maar ook de specifieke auto die werd uitgezocht. Van iemand in een Range Rover krijg je toch een andere indruk dan in een Kia of Lamborghini.
Jouw uitstraling roept bij anderen iets op.
Daar start communicatie tussen mensen al.
Begrip of irritatie
Irritatie ontstaat wanneer we de ander niet begrijpen, wanneer de ander iets doet wat volgens jou niet de bedoeling is. Ieder mens heeft andere normen, andere behoeften en drijfveren. Hierin komen we elkaar tegen in communicatie. Het botst in het verkeer letterlijk, en in je team figuurlijk als collega’s heel anders in het leven staan, een andere norm of waarde hoog hebben.
Alle weggebruikers hebben feitelijk een andere bril op. We kijken vanuit een verschillend perspectief naar de verkeerssituatie. We begrijpen elkaar soms niet en dan komt irritatie op, met alle gevolgen van dien. Soms escaleert agressie op de weg. Ook dit onderdeel van het metafoor is soms helaas herkenbaar in teamverband.
Stress loslaten
In trainingen roep ik vaak:
helaas kunnen we anderen niet veranderen.
Het heeft niet zo veel zin om ons te ergeren aan drijfveren en normen van collega (weggebruikers). Hier hebben we geen invloed op. Vast zitten in je eigen normen, geeft stress en kost veel energie en tijd.
We hebben wél invloed op ons eigen gedrag. Stress kun je loslaten wanneer je de ander probeert te begrijpen. Kijk eens vanuit het perspectief van de ander. We begrijpen allemaal bijvoorbeeld dat iemand in een acute crisissituatie meer haast heeft op de snelweg. Dan vergeven we hem dat hij zich niet aan verkeersregels houdt en onze irritatie zakt weg.
Je eigen mening ontspannen, lukt bijvoorbeeld door je af te vragen: “mag een ander hier anders over denken?”. Het antwoord is: “natuurlijk mag dat..” Zo laat je de identificatie met je persoonlijke mening los. Irritatie zakt weg en werkplezier en effectieve communicatie komt er voor in de plaats.
De uitdaging is om te kiezen voor wat wenselijk is in het moment: kies je voor ergernis of loslaten?
Persoonlijke drijfveer
Tot slot, ook mensen zonder auto hebben natuurlijk een drijfveer. Of mensen met specifieke fietsen. Wat is je motivatie hiervoor? In hoeverre is het de situatie die bepalend is of je persoonlijke drijfveren? Ik nodig je uit om te onderzoeken wat je wilt uitstralen. Welke motivatie is hierin leidend en vind je diezelfde drijfveer ook terug op andere gebieden van je leven, bijvoorbeeld communicatie en samenwerking met collega’s?
Ik ben nieuwsgierig naar je antwoord op deze vraag. Als je jouw ontdekking met me deelt in onderstaand commentaarveld, inspireer je anderen en realiseren we samen efficiënte communicatie voor meer werkplezier.
Om mijn dankbaarheid voor je input te tonen, stuur ik jou de
7-daagse challenge; Timemanagement
Met deze gratis challenge kun je zelf aan het werk. Aan de hand van zelfreflectievragen en oefeningen, ontwikkel je meer efficiëntie met als resultaat minder werkdruk en stress.
Bedankt voor je aandacht.
Op jouw professionele groei!
