Heb jij het lef om je te ontwikkelen?

iets aan jezelf toe durven geven:

Ken je dat; de valkuilen en groeimogelijkheden van je collega’s snel in kunnen zien maar nog niet altijd toe durven geven waar jezelf kunt ontwikkelen? Hoe lukt het toch om deze kans tot progressie te pakken?

eerlijkheid en toegeven

Werkelijk eerlijk naar onszelf en onze situatie kijken is niet eenvoudig. Niet voor niets een oud gezegde:

Wel de splinter in het oog van de ander zien, maar niet de balk in het eigen oog.

Die eerlijkheid kent twee kanten: toegeven aan jezelf en toegeven aan de ander. Als we ons van de eerste vorm nog niet bewust zijn, kunnen we natuurlijk vanzelfsprekend niet open zijn ten opzichte van een ander.

Maar als we zelf wel in de gaten hebben waar we de plank mis slaan, dan maken we het ook niet altijd transparant, toch? Als ik naar mezelf kijk, ligt het heel erg aan de situatie, de persoon en de verhouding of het passend is om mijn onvermogen openbaar te kunnen en durven maken.

Een goede therapeut ziet ‘m meteen, die blinde vlek. Dan duurt het nog jaren voordat je het zelf ook ontdekt.

-Griet Op de Beeck

counseling richting resultaat

bewust worden

Als counselor ontmoet ik een coachee pas op het moment dat ze al aan zichzelf hebben kunnen toegeven dat ze ergens mee zitten, dat ze zich op een bepaald gebied willen ontwikkelen. In die fase heeft een coachee dus al de moed getoond om zichzelf eerlijk in de ogen te kijken en vervolgens de stap te zetten om dit met de leidinggevende en daarna met mij als counselor te bespreken. Ze hebben dit moeilijke proces overwonnen en stappen gezet met als resultaat: de start van een coachtraject.

Dit is vergelijkbaar met het ontwikkelproces tíjdens het coachtraject: het toegeven dat iets niet lekker loopt is een hele uitdaging. Maar die stap nemen, brengt je verder op je pad van ontwikkeling! Daarom voelen voor mij de momenten waarin de coachee iets toe durft te geven, heel speciaal. Er zit progressie in dat ogenblik, er lijkt een deur open te gaan naar iets wat eerder onbewust was. Zonder die stap van toegeven, volgt nooit het resultaat van om leren gaan met de uitdaging.

There are things known and things unknown, and in between there are the doors.

-William Blake

situatie en gevoel

In het toegeven zelf zijn twee facetten te herkennen. Enerzijds het durven toegeven dat je gefaald hebt, dat iets niet optimaal was of je een fout hebt gemaakt, kortom: dat het beter kan. Dus de moed hebben om de situatie werkelijk eerlijk onder ogen te zien.
Anderzijds toegeven aan de gevoelens die daarbij om de hoek komen kijken: schaamte, verdriet, onzekerheid of misschien boosheid. Die ongemakkelijke gevoelens benoemen, ruimte en aandacht geven is verre van eenvoudig en ik voel me dankbaar dat ik mensen hierin mag coachen.
Als de situatie en gevoelens beide een plek hebben gekregen, ontstaat de ruimte om het thema los te laten en een minder nadrukkelijke rol in de werkdag te geven. De coachee leert omgaan met de situatie en het gevoel te verwerken. Maar dit resultaat begint -zoals gezegd- met de eerste stap. De stap om dat wat minder goed gaat onder ogen te durven zien. Hoe doen we dat?

feedback vragen

Stel dat het spreekwoord over de balk en de splinter hierboven klopt, dan heeft jouw collega dus waardevolle informatie over jou. Hij of zij ziet jouw splinter wellicht voordat je er zelf van bewust bent..
Een manier om achter de inhoud van de ‘splinter’ te komen is feedback te vragen over je werkzaamheden. Heb jij het lef om feedback te vragen aan juist die collega die regelmatig een andere mening is toegedaan? Dat zou een grote, stoere stap buiten je comfortzone zijn! Hoogstwaarschijnlijk heeft deze specifieke collega meer waardevolle informatie dan de collega waarmee je ‘twee handen op één buik’ bent.

omarmen

Ook als de feedback zwaar of hard voelt, neem de tijd om er ontvankelijk en open naar te kijken. Omarm het als een kans. Van onze schaduwkanten leren we vaak meer dan van onze kwaliteiten. Omarm ook de gevoelens die het teweegbrengt, blijf er aandacht aan geven, neem er de tijd voor. Bekritiseer jezelf niet te veel maar kijk realistisch naar de kwaliteit en de schaduwkant en voel wat er gebeurt. De kernkwadranten leren ons dat kwaliteit en valkuil niet zonder elkaar kunnen. Het is aan ons om beide kanten in onszelf te ontdekken.

Vergeet niet dat het meervoud van ‘lef’, ‘leven’ is 😉

Graag lees ik in het commentaarveld of je de uitdaging bent aangegaan om feedback te vragen.
Met dit toonbeeld van moed inspireer je anderen!

Om mijn dankbaarheid voor je input te tonen, stuur ik jou de

7-daagse challenge; Timemanagement

Met deze gratis challenge kun je zelf aan het werk.
Aan de hand van zelfreflectievragen en oefeningen, ontwikkel je meer efficiëntie met als resultaat minder werkdruk en stress.

Bedankt voor je aandacht.
Op jouw professionele groei!

Delen via FacebookDelen via TwitterDelen via Google+Delen via LinkedInDelen via E-mail

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

« »